Tristeza e Inverdade

Tristeza e inverdade

Leva embora a alegria

Pois nas tramas da cidade

Sobrevive a hipocrisia

 

Não existe a felicidade

Neste tempo de incerteza

Pois quem olha com clareza

Não enxerga mais beleza

Em tamanha crueldade

 

Não há mais com o que sonhar

Só me resta então o amor

Que me faz acreditar

Que somente pela dor

Se constrói a liberdade

O nó a mágoa

                                   O  nó   a  mágoa

                                            ***

                     Palavras soltas desnudas

                    Sem som evaporadas

                     Desfeita em névoas separadas

                     Por gotículas frias e, diminutas

                                 ***

                     Desfeito está o enlace

                      Em dia triste nebuloso

                       Sem o eco do adeus saudoso

                      O lamento mudo, sem  disfarce

Pages